Luty srebrne mają bardzo zróżnicowaną temperaturę topnienia, dobre własności mechaniczne, wysoką przewodność elektryczną, odporność na korodujące działanie wielu kwasów i zasad, dobrą obrabialność, dobrą zwilżalność większości metali i stopów oraz dobrą zdolność wypełnienia szczelin. Dzięki tym wszystkim cechom są to luty szeroko stosowane w przemyśle. Można nimi łączyć między innymi: wszystkie rodzaje stali ( w tym stal nierdzewną), miedź i jej stopy, stopy srebra, nikiel i jego stopy, jak również służą do wzajemnego łączenia wyżej wymienionych metali. Lut srebrny jest odpowiedni również do łączenia płytki z węglików spiekanych ze stalą. Ze względu na temperaturę nie nadają się do lutowania aluminium, magnezu, cynku i ich stopów.
Lut srebrny – uniwersalne spoiwo lutownicze
Luty twarde srebrne są najbardziej uniwersalnym spoiwem stosowanym podczas lutowania twardego. Mają dobre własności mechaniczne, wysoką przewodność elektryczną, dobrą obrabialność, dobrą zwilżalność większości metali i stopów, odporność na korodujące działanie wielu kwasów i zasad oraz dobrą zdolność wypełnienia szczelin. Dzięki tym wszystkim cechom są to luty szeroko stosowane w przemyśle. Można nimi łączyć między innymi: wszystkie rodzaje stali (w tym stal nierdzewną), miedź i jej stopy (Ag 205, Ag 203, Ag 106, Ag 104, Ag 103, Ag 502), nikiel i jego stopy (np. Ag 106, Ag 104, Ag 103, Ag 502, Ag 203), jak również służą do wzajemnego łączenia wyżej wymienionych metali. Lut srebrny jest również odpowiedni do łączenia płytki z węglików spiekanych ze stalą.
Luty srebrne mają bardzo zróżnicowaną temperaturę topnienia, której zakres zależy od użytych dodatków. Ze względu na temperaturę nie nadają się do lutowania aluminium, magnezu, cynku i ich stopów. Temperatura topnienia lutu wpływa na sposób jego wykorzystania. Typ lutu srebrnego twardego, ale także każdego innego np. lutu mosiężnego czy lutu miedziano-fosforowego, musi być dobrany tak, aby jego temperatura topnienia była niższa od temperatury krzepnięcia materiału, z jakiego jest stworzony lutowany element. Dobór odpowiedniego lutu srebrnego ma największe znaczenie w przypadku lutowania cienkich i delikatnych elementów. W przypadku masywniejszych i grubszych materiałów różnica tych temperatur nie musi być bardzo duża.
Czym różni się lut srebrny otulony, a lut srebrny nieotulony?
Luty srebrne występują w dwóch wersjach otulonej i nieotulonej. Otuliną lutu jest topnik, który jest niezbędny podczas lutowania. Rozpuszcza on tlenki na powierzchni lutowanego materiału i dzięki temu zwiększają się zdolności lutu do rozpływania się i dokładnego wnikania w strukturę i szczeliny materiału lutowanego. Topnik lutowniczy zabezpiecza dodatkowo miejsce lutowane oraz stopiony lut przed utlenianiem. Wszystko to wpływa pozytywnie na trwałość i szczelność połączenia. Luty srebrne otulone nie wymagają stosowania topnika, ponieważ zawierają go w sobie. Jest to rozwiązanie wygodne i dające gwarancję, że topnik jest idealnie dobrany do materiału, z jakiego stworzony jest lut oraz do jego temperatury topnienia. Luty srebrne nieotulone nie posiadają otuliny z topnika, przez co niezbędne jest stosowanie topnika jako osobnego elementu. Luty srebrne nieotulone, mogą występować także w wersjach o mniejszej średnicy od lutów otulonych. Dzięki temu sprawdzą się znakomicie w sytuacjach, gdzie wymagana jest dokładność i potrzeba lutowania drobnych elementów.


Dlaczego dobranie dobrego lutu srebrnego jest ważne?
Luty srebrne mają bardzo zróżnicowaną temperaturę topnienia, której zakres zależy od użytych dodatków. Ze względu na temperaturę nie nadają się do lutowania aluminium, magnezu, cynku i ich stopów. Temperatura topnienia lutu wpływa na sposób jego wykorzystania. Typ lutu srebrnego twardego, ale także każdego innego np. lutu mosiężnego czy lutu miedziano-fosforowego, musi być dobrany tak, aby jego temperatura topnienia była niższa od temperatury topnienia materiału, z jakiego jest stworzony lutowany element. Dobór odpowiedniego lutu srebrnego ma największe znaczenie w przypadku lutowania cienkich i delikatnych elementów. W przypadku masywniejszych i grubszych materiałów różnica tych temperatur nie musi być bardzo duża.
Rodzaje lut twardych srebrnych
Luty srebrne występują w kilku rodzajach, a różnią się od siebie składem chemicznym. Każdy rodzaj oznaczony jest innym symbolem i zazwyczaj poszczególne luty posiadają dwa, zamiennie używane oznaczenia. Skład chemiczny poszczególnych rodzajów lut srebrnych jest różny i zawartość poszczególnych pierwiastków znacząco wpływa na ich podstawowe parametry.
Lut Ag 134 (Ag 106)
W swoim składzie zawiera srebro, którego zawartość waha się między 33-35%, miedź 35-37%, cynk 25,5-29,5% oraz cynę 2-3%.
Ag 145 (Ag 104)
Z kolei lut Ag 145 (Ag 104) składa się ze srebra, którego zawartość wynosi 44-46%, miedzi 26-28%, cynku 23,5-27,5% oraz cyny 2-3%.
Lut Ag 155 (Ag 103)
Posiada w swoim składzie 4 pierwiastki – srebro 54-56%, miedź 20-22%, cynk 20-24% i cynę 1,5-2,5%.
Lut Ag 502 (Ag 449)
Lut oznaczany symbolami Ag 449 (Ag 502) oprócz srebra 48-50%, miedzi 15-17%, cynku 21-25%, zawiera również mangan 6,5-8,5% i nikiel 4-5%.
Luty srebrne nieotulone
Oznaczenie | Skład Chemiczny [%] |
Temperatura Topnienia [oC] |
Zastosowanie | |
Lokalne |
PN EN ISO 17672 (PN EN 1044) |
solidus – likwidus | ||
LS25 |
AG 225(Ag 205) |
Ag 24-26 Cu 39-41 Zn 33-37 |
700-790 | żeliwo, stale węglowe i niskostopowe, miedź i stopy miedzi |
LS45 |
AG 245(Ag 203) |
Ag 44-46 Cu 29-31 Zn 23-27 |
675-735 | miedź, nikiel i ich stopy, żeliwo, stale wysokostopowe |
LS34Sn |
AG 134(Ag106) |
Ag 33-35 Cu 35-37 Zn 25,5-29,5 Sn 2-3 |
630-730 | stal, miedź, stopy miedzi, nikiel, stopy niklu |
LS45Sn |
AG 145(Ag104) |
Ag 44-46 Cu 26-28 Zn 23,5-27,5 Sn 2-3 |
640-680 | |
LS55Sn |
AG 155(Ag103) |
Ag 54-56 Cu 20-22 Zn 20-24 Sn 1,5-2,5 |
630-660 | |
LS49MN |
AG 449(Ag 502) |
Ag 48-50 Cu 15-17 Zn 21-25 Mn 6,5-8,5 Ni 4-5 |
680-705 | |
LS70 |
Ag 69-71 Cu 24-26 Zn R |
715-735 | miedź, nikiel oraz ich stopy |
Oznaczenie | Skład Chemiczny [%] |
|
Lokalne |
PN EN ISO 17672 (PN EN 1044) |
|
LS25 |
AG 225 (Ag 205) |
Ag 24-26 Cu 39-41 Zn 33-37 |
LS45 |
AG 245 (Ag 203) |
Ag 44-46 Cu 29-31 Zn 23-27 |
LS34Sn |
AG 134 (Ag106) |
Ag 33-35 Cu 35-37 Zn 25,5-29,5 Sn 2-3 |
LS45Sn | AG 145 (Ag104) |
Ag 44-46 Cu 26-28 Zn 23,5-27,5 Sn 2-3 |
LS55Sn | AG 155 (Ag103) |
Ag 54-56 Cu 20-22 Zn 20-24 Sn 1,5-2,5 |
LS49MN | AG 449 (Ag 502) |
Ag 48-50 Cu 15-17 Zn 21-25 Mn 6,5-8,5 Ni 4-5 |
LS70 | Ag 69-71 Cu 24-26 Zn R |
Oznaczenie | Temperatura Topnienia [oC] |
Zastosowanie |
Lokalne | solidus – likwidus | |
LS25 | 700-790 | żeliwo, stale węglowe i niskostopowe, miedź i stopy miedzi |
LS45 | 675-735 | miedź, nikiel i ich stopy, żeliwo, stale wysokostopowe |
LS34Sn | 630-730 | stal, miedź, stopy miedzi, nikiel, stopy niklu |
LS45Sn | 640-680 | |
LS55Sn | 630-660 | |
LS49MN | 680-705 | |
LS70 | 715-735 | miedź, nikiel oraz ich stopy |
Postać oferowanych lutów:
W postaci drutu o średnicy od 0,5 do 8 mm
W postaci prętów o średnicy od 1,5 do 4 mm – długość prętów zależy od jego średnicy i jest to 500 lub 1000 mm
Cena lutów uzależniona jest od cen surowców na giełdach. O wszelkie informację na temat cen, terminów realizacji i warunków płatności prosimy pytać telefonicznie lub poprzez e-mail, które znajdą Państwo w zakładce kontakty.
Luty srebrne otulone
Oznaczenie |
Skład Chemiczny [%] |
Temperatura Topnienia [oC] |
Zastosowanie | |
Lokalne |
PN EN ISO 17672 (PN EN 1044) |
solidus – likwidus | ||
LS45 |
AG 245(Ag 203) |
Ag 44-46 Cu 29-31 Zn 23-27 |
675-735 |
miedź, |
Oznaczenie |
Skład Chemiczny [%] |
|
Lokalne |
PN EN ISO 17672 (PN EN 1044) |
|
LS45 |
AG 245 (Ag 203) |
Ag 43-45 Cu 29-31 Zn 24-28 |
Oznaczenie |
Temperatura Topnienia [oC] |
Zastosowanie |
Lokalne | solidus – likwidus | |
LS45 | 675-735 |
miedź, |
Postać oferowanych lutów:
W postaci prętów o średnicy rdzenia 1,5 mm, 2 mm i 2,5mm
Temperatura topnienia srebrnych lutów Ag 134, Ag 104, Ag 155 oraz Ag 502
Luty srebrne mają bardzo zróżnicowaną temperaturę topnienia, której zakres uzależniony jest od składu chemicznego poszczególnych rodzajów. Lut Ag 134 (Ag 106) topi się w temperaturze 630-730 stopni, zaś Ag 145 (Ag 104) w zakresie między 640-680 stopni. Temperatura topnienia lutu srebrnego oznaczonego symbolami Ag 155 (Ag 103) to 630-660 stopni, z kolei topnienie lutu Ag 449 (Ag 502) zachodzi w 680-705 stopni. Wymienione rodzaje lut srebrnych nadają się do lutowania stali, miedzi i jego stopów oraz niklu i stopów tego pierwiastka.
Ag 205, Ag 106, Ag 145, Ag 103, Ag 502 do lutowania żeliwa i stali węglowych
Do lutowania żeliwa, stali węglowych, jak również niskostopowych oraz miedzi i jej stopów używa się luty Ag 225 (Ag 205). Warto zaznaczyć, że rodzaje Ag 134 (Ag 106), Ag 145 (Ag 104), Ag 155 (Ag 103), Ag 449 (Ag 502), jak również Ag 225 (Ag 205) należą do lut nieotulonych – co oznacza, że nie posiadają topnika. Luta wyposażona w topnik określana jest mianem otulonej i jest nią luta Ag 245 (Ag 203).
Kontakt
Pietrzykowice, ul. Wrocławska 6
55-080 Kąty Wrocławskie
899-02-02-734