Luty srebrne

Lut srebrny – uniwersalne spoiwo lutownicze

Luty twarde srebrne są najbardziej uniwersalnym spoiwem stosowanym podczas lutowania twardego. Mają dobre własności mechaniczne, wysoką przewodność elektryczną, dobrą obrabialność, dobrą zwilżalność większości metali i stopów, odporność na korodujące działanie wielu kwasów i zasad oraz dobrą zdolność wypełnienia szczelin. Dzięki tym wszystkim cechom są to luty szeroko stosowane w przemyśle. Można nimi łączyć między innymi: wszystkie rodzaje stali (w tym stal nierdzewną), miedź i jej stopy (Ag 205, Ag 203, Ag 106, Ag 104, Ag 103, Ag 502), nikiel i jego stopy (np. Ag 106, Ag 104, Ag 103, Ag 502, Ag 203), jak również służą do wzajemnego łączenia wyżej wymienionych metali. Lut srebrny jest również odpowiedni do łączenia płytki z węglików spiekanych ze stalą.

Luty srebrne mają bardzo zróżnicowaną temperaturę topnienia, której zakres zależy od użytych dodatków. Ze względu na temperaturę nie nadają się do lutowania aluminium, magnezu, cynku i ich stopów. Temperatura topnienia lutu wpływa na sposób jego wykorzystania. Typ lutu srebrnego twardego, ale także każdego innego np. lutu mosiężnego czy lutu miedziano-fosforowego, musi być dobrany tak, aby jego temperatura topnienia była niższa od temperatury krzepnięcia materiału, z jakiego jest stworzony lutowany element. Dobór odpowiedniego lutu srebrnego ma największe znaczenie w przypadku lutowania cienkich i delikatnych elementów. W przypadku masywniejszych i grubszych materiałów różnica tych temperatur nie musi być bardzo duża.

Dlaczego dobranie dobrego lutu srebrnego jest ważne?

Luty srebrne mają bardzo zróżnicowaną temperaturę topnienia, której zakres zależy od użytych dodatków. Ze względu na temperaturę nie nadają się do lutowania aluminium, magnezu, cynku i ich stopów. Temperatura topnienia lutu wpływa na sposób jego wykorzystania. Typ lutu srebrnego twardego, ale także każdego innego np. lutu mosiężnego czy lutu miedziano-fosforowego, musi być dobrany tak, aby jego temperatura topnienia była niższa od temperatury topnienia materiału, z jakiego jest stworzony lutowany element. Dobór odpowiedniego lutu srebrnego ma największe znaczenie w przypadku lutowania cienkich i delikatnych elementów. W przypadku masywniejszych i grubszych materiałów różnica tych temperatur nie musi być bardzo duża.

Rodzaje lut twardych srebrnych

Luty srebrne występują w kilku rodzajach, a różnią się od siebie składem chemicznym. Każdy rodzaj oznaczony jest innym symbolem i zazwyczaj poszczególne luty posiadają dwa, zamiennie używane oznaczenia. Skład chemiczny poszczególnych rodzajów lut srebrnych jest różny i zawartość poszczególnych pierwiastków znacząco wpływa na ich podstawowe parametry.

Lut Ag 502 (Ag 449)

Lut oznaczany symbolami Ag 449 (Ag 502) oprócz srebra 48-50%, miedzi 15-17%, cynku 21-25%, zawiera również mangan 6,5-8,5% i nikiel 4-5%.

Luty srebrne nieotulone

Postać oferowanych lutów:

Luty srebrne otulone

Postać oferowanych lutów:

Temperatura topnienia srebrnych lutów Ag 134, Ag 104, Ag 155 oraz Ag 502

Luty srebrne mają bardzo zróżnicowaną temperaturę topnienia, której zakres uzależniony jest od składu chemicznego poszczególnych rodzajów. Lut Ag 134 (Ag 106) topi się w temperaturze 630-730 stopni, zaś Ag 145 (Ag 104) w zakresie między 640-680 stopni. Temperatura topnienia lutu srebrnego oznaczonego symbolami Ag 155 (Ag 103) to 630-660 stopni, z kolei topnienie lutu Ag 449 (Ag 502) zachodzi w 680-705 stopni. Wymienione rodzaje lut srebrnych nadają się do lutowania stali, miedzi i jego stopów oraz niklu i stopów tego pierwiastka.

Ag 205, Ag 106, Ag 145, Ag 103, Ag 502 do lutowania żeliwa i stali węglowych

Do lutowania żeliwa, stali węglowych, jak również niskostopowych oraz miedzi i jej stopów używa się luty Ag 225 (Ag 205). Warto zaznaczyć, że rodzaje Ag 134 (Ag 106), Ag 145 (Ag 104), Ag 155 (Ag 103), Ag 449 (Ag 502), jak również Ag 225 (Ag 205) należą do lut nieotulonych – co oznacza, że nie posiadają topnika. Luta wyposażona w topnik określana jest mianem otulonej i jest nią luta Ag 245 (Ag 203).